~به نام خدایی که اعداد را بازیچهٔ ریاضی قرار داد.~
سلامی به لطافت ابر های آسمان خدمت
موژان عزیزم.
موژان عزیزم؛
    گاهی اوقات پیش میاد که به کمک نیاز دارم . مثل وقتهایی که نمی‌دانستم سوال های ریاضی ام رو چگونه حل کنم. گاهی هم احساس می‌کنم نیاز دارم با یک نفر صحبت کنم. با کسی که من رو درک کنه. گاهی هم نه ، فقط دلم می‌خواهد با یکی دوست هایم صمیمانه صحبت کنم. و میدانی، در تمام این موارد، من با تو، با موژان عزیزم احساس راحتی می‌کنم. من با خوشحالی ات خوشحال و با ناراحتی ات غمگین می‌شوم و احساس می‌کنم در هر شرایطی من رو درک می‌کنی.

     نرگس نوشکفته ی زیبا، می‌دانی من به خودم افتخار میکنم! من به خودم افتخار می‌کنم که دوستی به زیبایی صدای دلنشین ویولن دارم. آری، من به خودم و دوستیمان افتخار میکنم. اصلا می‌دونی بعضیا وقتها با خودم فکر میکنم خدا من خیلی دوست داره ها! آخه کاری کرده که من موژان عزیزم آشنا و دوست بشوم.

می‌دونی امروز خیلی خرسندم. خرسندم که می‌تونم در این روز زیبا ازت بابت تک تک حروفی که برایم تایپ کردی و تک تک ثانیه های دوستیمان تشکر کنم. ولی خب می‌دونی نمیدونم از کجا شروع کنم و کجا تمومش کنم.
پس بزار یک جمله بگم؛
موژان زیبای من
با جهانی از حس خوب و یک گیتی آرزو های زیبا
تولدت مبارک 3>
با عشق، نادِشیکو
3/6/1402